Er zat een ontbijtje inbegrepen bij dit motel dus dat kwam mooi uit, en wat nog mooier uitkwam, achteraf gezien, was dat het niet veel voorstelde en we dus met een licht ontbijt op op pad gingen.
We zouden met een Jeep naar de White Pockets gaan, het alternatief voor The Wave waar maar 20 mensen per dag worden toegelaten en we helaas niet voor waren ingeloot.
Omdat de weg naar White Pockets onbegaanbaar is voor een normale auto, hoe groot die ook is, hadden we dus een tour geboekt en een ontzettend aardige man..Corey...ging met ons op pad.
En toen bleek al snel dat het dus maar goed was dat we licht ontbijtje op hadden want man man man wat een weg, als iemand ooit last heeft van nierstenen, gewoon deze tour boeken, ze zijn gegarandeerd verplaatst tegen de tijd dat je een minuut of tien onderweg bent.
De trip ernaar toe duurde twee uur, dus rond tienen kwamen we aan bij White Pockets.
Tja, hoe zal ik het omschrijven.
Buitenaards,
Waanzinnig.
Schitterend,
Adembenemend (dat vooral door het soms over enge richels moeten manoevreren in de volle zon bij een temp. van zo'm 30 graden)
Ik heb mezelf, en de rest, verbaasd ;-), mijn heupjes werkten mee, en bovendien was Corey de helpende hand waar nodig (vaak) en wist hij precies de juiste, ok, soms iets te enge paden, te vinden.
Na 2,5 uur was ik gestoofd, en de rest ook trouwens, maar ontzettend blij dat ik het allemaal heb gedaan en gezien.
Kortom, echt een schitterende trip....morgen volgt er nog 1, maar die schijnt minder zwaar te zijn ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten